بسم الله الرحمن الرحیم لاحول ولاقوه الابالله علی العظیم بنده درهشتم دیماه سال۲۵۳۶شاهنشاهی که برابراست به سال۱۳۴۹ هجری شمسی بنده دریک خانواده ساده ومذهبی دیده به جهان گشودم ودرسال ۱۳۵۶به دبستان ساری میران دردهستان ازادبخت شهرستان کوهدشت لرستان ودرکلاس دوم دوره ابتدائی سپاه دانشی به مدرسه می رفتم تااینکه باازدست دادن مادرومشکل سخت زندگی که برایم رقم می خوردولی باتصمیم به کوچ ازهمان زادگاه خودم منطقه توبرریزبه منطقه جلگه وسطی یعنی لیلان چم سرکن درسال ۱۳۵۷ هجری شمسی دوران بیماری خود رادربیمارستان عشایر خرم اباد لرستان سپری می کردم صدای برادرانی که به خیابان می امدن وصدای تظاهرات سر می دادندومامورین به طرف انها گلوله شلیک می کردندولی پدر درکنارپسر خوابش نمی بردتااینکه به فضل خداوند قادرمتعال روبه بهبودی اوردم وانقلاب به پیروزی رسیدبا اینکه بیمار بودم علاقه به درذس وخواندن داشتم وبعد درسال ۱۳۵۹باحمله رژیم بعثی عراق به سرزمین ایران که شروع کننده جنگ بودهواپیماهای  کشور عراق درنزدیک ترین فاصله  به شهر خرم اباد حمله ور می شدن وبا دیدن اعزام مردم به مناطق جنگی هر چه درخواست می کردم کسی مرا را نمی دادکه برم وهرچه التماس می کردم می گفتن شماشرایط سنی نداریدتا اینکه پدرم مراراضی کردکه من می خواهم به منطق سر پل ذهاب برم وتومواظب برادرانت باش وهمانطور هم شد پدرم باده نفر ازاقوام ثبت نام کردندوبه منطقه سرپل ذهاب اعزام شدندتا سال ۱۳۶۴ دران منطقه ساکن بودیم ولی بازبا امدن به شهر شهید پروروشهریکهزارشهیداندیمشک قهرمان سکنی گزیدیم ودرهمان سال به عضویت بسیج پایگاه مقاومت ابوالفضل شهرستان اندیمشک درامدم.باگذشتسه سال ازدوران  عضویت درسال ۱۳۶۷همراه کاروان اعزامی حضرت محمد رسول الله(ص)اعزام شدیم ودرپادگان قدس اندیمشک وبعدها درپادگان شهید بخردیان شهرستان بهبهان وسپری کردن دوران اموزشی به پایان بردم ودرمناطق جنگی اهواز بودم تا اینکه باپذیرش قعطنامه۵۹۸ شورای امنیت واتش بس وبعداز اتش بس  درمدت کوتاهی ودرسن قانونی برای خدمت سربازی درتاریخ۱۸/۵/۱۳۶۸درمرکز اموزشی پادگان۰۷خرم ابادطی سه ماه اموزش وبعدازان دوره اموزشی تکاوری درپادگان ۰۱تهران درمنطقه جاده لواسنات وبعدازان تقسیم نیروی  اموزش دیده درتهران منطقه حشمتیه لشگر۵۸ تکاورذوالفقارطی دوسال خدمت باارزش دوران پر افتخار جوانی راسپری کردم ولی باز درپایگاه مقاومت امام حسین شهر اندیمشک حضور فعال داشتم ودرحضور برادرنی مانند شهید علی محمد جشنی وبرادرشهید اوعلی جان جشنی وبعد ازان به شغل کشاورزی مشغول بودم تا این که درسال۱۳۸۸پدرم رادرسن۷۹سالگی ازدست دادم.وسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته

یحیی